Het mooiste moment van de dag vond ik, bijna drieëndertig jaar geleden, toen ik een half jaar monnik was in een abdij van benedictijnen, het begin van de metten, het nachtgebed van de monniken.

Effata Parochieblad, november 2010 

Onlangs was ik enkele dagen in Polen. Ik nam daar, met andere Nederlandse wetenschappers, aan de Katholieke Universiteit van Lublin deel aan een congres. De dag na het congres gingen we met een klein groepje onder leiding van een gids op pad. Het werd een aangrijpende, in zekere zin gruwelijke tocht, die ons aan de grens bracht van de menselijke wereld, ja die ons bijna over die grens heen smeet, ons bijna van de menselijke wereld af liet tuimelen. Ik moest denken aan het kinderlijke beeld van de aarde als een schijf: als je te ver gaat, val je er vanaf. Dan hoor je niet meer bij de mensenwereld. Je valt in het niets.

Effata Parochieblad, november/december 2010 (adventsnummer)

Tijd maken – dit jaar het thema van de Maand van de Spiritualiteit – vraagt om keuzes maken. Het klokje tikt immers door en we kunnen niet alles doen. Daarom moeten we kiezen: wat vind ik echt belangrijk? Waar wil ik tijd voor vrijmaken?

De beelden van Koninginnedag 2009 zullen nog lang door ons hoofd spoken: door het beeldscherm scheurt een zwarte auto, zoals er wellicht ook af en toe een door uw straat scheurt. Mensen vliegen door de lucht, kinderen huilen, slachtoffers kermen van de pijn. Het waren beklemmende uren tot de persconferentie, later die dag. Ik beken eerlijk dat ik gedacht heb: Lieve Heer, laat de dader geen moslim zijn. Want dan hebben we in Nederland de poppen aan het dansen. Dan wordt Geert Wilders onze volgende minister-president. En moet ik toch nog naar Luxemburg emigreren.

Ik ben trots op mijn buurman Arjan Broers. Met zijn nieuwe boek haalde hij in één week tijd de voorpagina van zowel de NRC als de Volkskrant. Arjan, het boek én het onderwerp van het boek verdienden dat ook. Het boek, Een dwaas bestaan, gaat namelijk over Gerrit Poels, een gewezen pater die elke nacht, zeven dagen per week, door de straten van Tilburg fietst om brood te bezorgen bij mensen die in de knel zitten. Dat doet hij al sinds 1990. Daarvoor was hij vanaf 1968 de spil van een opvanghuis in Tilburg voor mensen die in de problemen zitten. Dit huis, begonnen door enkele religieuzen, onder wie Poels’ huidige vrouw Angeliek, ooit - en eigenlijk nog steeds - zuster van liefde, kreeg de naam Huize Poels.

Effata Parochieblad, augustus 2009

‘De hartverscheurende schoonheid van een halslijn’, de Zweedse diplomaat Dag Hammerskjöld, van 1953 tot 1961 secretaris-generaal van de Verenigde Naties, kon er bijzonder door geraakt worden. Het blijkt uit een notitie in zijn dagboek Merkstenen, een verzameling aantekeningen en beschouwingen met mystieke allure. Hammerskjöld mijmert daarin over de intense zeggingskracht die een lijn kan hebben, of een kleur, een schaduw, een bloem, een landschap, het menselijk lichaam. De zintuigen spreken een bovenzinnelijke taal als ons oog geraakt en ons hart ontroerd wordt door de schoonheid van de dingen. Dan wordt onze ziel in contact gebracht met de werkelijkheid van God.

Effata Parochieblad, oktober 2009 

Veertig jaar geleden ontstond uit urenlange gesprekken tussen Godfried Bomans en Michel van der Plas hun boek In de kou. Over hun roomse jeugd en hoe het hun verder verging. Het boek werd in korte tijd een bestseller. Peter Nissen herlas het en vroeg zich af of wij inmiddels uit de kou zijn.

Effata Parochieblad, november 2009 

Bent u van ONM of bent u van GTST? Ja, de wereld is verdeeld: er zijn mensen die zweren bij de soapserie ‘Onderweg naar morgen’ en er zijn er die verslaafd zijn aan ‘Goede tijden, slechte tijden’. Het is een beetje als in de vroege christengemeente van Korinte, waar ook verdeeldheid heerste. Paulus schreef aan die gemeente: ‘Ieder van u schijnt zijn eigen leus te hebben: “Ik ben van Paulus.” “Ik van Apollos.” “Ik van Kefas.” “Ik van Christus.” Is Christus dan in stukken verdeeld?’ (1 Kor. 1,12-13a) Ja, televisiekijkend Nederland is in stukken verdeeld.